Na jakiej zasadzie działa holter?

Coraz większa liczba schorzeń serca i układu krążenia determinuje konieczność stworzenia nowych metod badań, które pozwolą na trwałe monitorowanie pracy tego narządu.

 

 

Często krótkie badanie EKG nie pozwala dać odpowiedzi na naturę zmian związanych z rytmem serca. Ważnym elementem procesu diagnozy jest także sen, który zdradza wiele oznak związanych z zaburzeniami jego rytmu pracy. Odpowiedzią na potrzebę długiego monitorowania czynności serca oraz układu krążenia jest niewielkie urządzenie o nazwie holter.
 
Przebieg badania za pomocą holtera

Urządzenie wygląda jak niewielkie pudełeczko. Początkiem badania za pomocą holtera jest przypięcie małym elektrod do piersi pacjenta, które zbierają informacje dotyczące pracy serca, a następnie przetwarzają je i przesyłają do urządzenia. Przez cały czas trwania badania, należy nosić je blisko siebie. Ma ono na celu wyłapywać informacje dotyczące ew. arytmii serca czy zaburzeń rytmu serca, które mogą nie ujawnić się podczas typowego badania EKG.

Badania nie przeszkodzą w prowadzeniu normalnej aktywności życiowej pacjenta z wyjątkiem bardzo dużych wysiłków fizycznych i kąpieli.

 

Spostrzeżenia i notatki pacjenta

Uzupełnieniem badania jest prowadzenie przez pacjenta dzienniczka, który uwzględnia szczególne stany, które wydarzyły się podczas całego procesu. Są to m.in. sytuacje zdenerwowania, przyjmowania leków, seksu czy wysiłku fizycznego, a więc  wszystko, co prowadzi do zmiany rytmu pracy najważniejszego mięśnia w ludzkim ciele. Pozwolą one ocenić czy to one mają wpływ na zmianę rytmu serca.

 

Środki ostrożności podczas badań z udziałem holtera

Podczas całego procesu badania holterem, który może trwa około 24 godziny ,miejsce przyklejania elektrod powinno być chronione przed wpływem wody oraz kosmetyków, dlatego najlepiej zrezygnować na czas badania z brania kąpieli. Z tego samego powodu przed umieszczeniem elektrod usuwa się owłosienie z klatki piersiowej, aby nie stwarzało bariery podczas przesyłu informacji z ciała pacjenta do elektrod, a następnie do holtera. Taka diagnostyka pozwala na uzupełnienie informacji zebranych podczas EKG oraz wywiadu medycznego.